Psycho Love - Rozdział 1

Witam ! ;) Chciałabym poinformować, iż będzie się tu pojawiać również moje opowiadanie o Skid Row ;D
Enjoy!



Otworzyłam oczy i nie bardzo mogłam zlokalizować miejsce swojego pobytu. Po jakiejś minucie rozbudziłam się na tyle, iż byłam już w stanie w miarę racjonalnie myśleć. Ewidentnie byłam w kogoś wtulona, a tajemniczy osobnik obejmował mnie szczelnie ramionami tak, że prawie nie mogłam się ruszyć. Podniosłam głowę na tyle, na ile pozwalała mi moja pozycja. No tak. Scotti. Uśmiechnęłam się pod nosem i położyłam głowę z powrotem na jego klatce piersiowej.

Stałam na środku jakiegoś placu na otwartej przestrzeni od 10 minut i rozglądałam się w poszukiwaniu Marii. Kazała mi tu przyjść, a nigdzie jej nie ma! Maria to moja przyjaciółka od zawsze. Jej chłopak ma z kumplami zespół. Z tego, co pamiętam nazywają się Skid Row i dziś grają koncert, właśnie na tym placu, na którym stoję. Moja przyjaciółka kazała mi tu przyjść, bo nie miałam okazji poznać jeszcze jej chłopaka i reszty. Więc uznała, że koncert jest idealną okazją. No świetnie. Nie miałam nic przeciwko, ale kurwa mogłaby się chociaż pokazać! 
Chyba wyglądałam jak jakaś sierota, bo pracownicy kręcący się i ustawiający sprzęt, dziwnie na mnie patrzyli kiedy mnie mijali. A pierdolcie się!
Westchnęłam ciężko i zrobiłam krok do przodu, żeby móc obserwować z bliższej odległości scenę. Miałam płonną nadzieję, że może tam ją zobaczę. Niestety ujrzałam tylko technicznych i jakiś dwóch chłopaków, którzy sprawdzali sprzęt. Za sobą usłyszałam jakieś głosy, ale zanim zdążyłam się obrócić poczułam jak ktoś skacze mi na plecy z dzikim piskiem, miażdżąc mnie przy okazji. Tym osobnikiem okazała się być Maria. Zlazła ze mnie, więc mogłam się obrócić w jej stronę. Gdy tylko to zrobiłam, ta od razu mnie przytuliła. Odwzajemniłam uścisk.
- No kochana nareszcie jesteś! - powiedziała z ogromnym wyszczerzem.
- No heeej, to ja tu na Ciebie czekam od jakiś 10 minut! 
- Oj dobra no, moja wina. Whatever. Chooodź, poznasz Sebastiana i resztę - oznajmiła i zaczęła ciągnąć mnie za rękę w stronę sceny. Swoją drogą, jak się witałyśmy Skid Row zdążyli już na nią wyjść.
Poddałam się przyjaciółce i podreptałam za nią, a później dorównałam jej kroku. Kurcze, była taka szczęśliwa! Moja mała dziewczynka. Nie mogłam się na nią napatrzeć. Promieniała szczęściem.
Doszłyśmy pod scenę i Maria od razu pomachała do jakiegoś blondyna, który odwzajemnił jej gest z nie mniejszym uśmiechem. 
Zaczęłyśmy wdrapywać się na podest. Blondynce do pomocy od razu rzucił się wyżej wymieniony chłopak, a mi rękę podał jakiś brunet. No okej, fajnie. Chwyciłam jego dłoń i po chwili stałam na scenie. Maria właśnie całowała się z... Sebastianem? No chyba tak miał na imię. Stałam trochę zakłopotana i uśmiechałam się do chłopaka, który pomógł mi tu wejść. Odwzajemniał uśmiechy, jednak żadne z nas się nie odzywało. W końcu moja przyjaciółka oderwała się od wokalisty i pociągnęła go w moją stronę. Przy okazji podeszli też inni. Czułam się w centrum zainteresowania. To przyjemnie połechtało moje ego.
- Ivy to jest Sebastian, Sebastian to jest Ivy. - podaliśmy sobie ręce. O Matko Bosko, jaki on wysoki! W ogóle wszyscy byli jacyś tacy wielcy. Z moim niecałymi 170 cm wzrostu czułam się malutka. Maria też była ode mnie wyższa. Miała 175 cm. 
- Miło mi Cię w końcu poznać. A to jest Rachel, Snake, Scotti (to on mi pomógł tu wleźć) i Rob - przedstawił wszystkich Sebastian, a ja starałam się spamiętać imiona. Jedyne co mogę teraz stwierdzić to, że są przystojni. I Rachel ma fajny kolczyk. I gra na basie. Jak ja. Dobra, nieważne. 
- Mi również. - powiedziałam i zaczęłam chyba nachalnie gapić się na przewieszony u Bolana bas, zagryzając wargę. 
- Grasz? - zapytał uśmiechając się i unosząc jedną brew.
- A no gram. (...)

(...) Stałam z Marią w pierwszym rzędzie. Za chwilę miał się zacząć koncert Skid Row. Poznałam ich 3 godziny temu i w tym czasie zdążyliśmy się świetnie zapoznać. Nawet pokazałam im próbki moich umiejętności gry na basie, ale to raczej mało istotny fakt. Whatever. 
- I co myślisz? - zapytała blondynka wpatrując się we mnie pytającym wzrokiem.
- Całkiem spoko, chyba się zaprzyjaźnimy. - uśmiechnęłam się.
- Uff, jak dobrze. Ale w sumie nie było innej możliwości. - zaśmiałyśmy się i kiwnęłam jej przytakująco głową. 
W końcu na scenę wyszli chłopcy i koncert się zaczął. A raczej istne szaleństwo! Co to kurwa było! W sumie nie znałam wcześniej ich piosenek,, ale był to jeden z najlepszych koncertów rockowych na jakich byłam! Darłyśmy się z Marią, skakałyśmy i podziwiałyśmy. A było co! Jednak moją uwagę i tak w największym stopniu przykuwał Scotti. Czemu? A nie wiem. Wymiatał na tej gitarze. W ogóle energia i charyzma jaka od nich płynęła powaliła mnie na kolana! 
Po skończonym koncercie udałyśmy się z przyjaciółką do takiej jakby garderoby. 
- I jak się podobało? - zapytał Baz i od razu dostał odpowiedź od swojej dziewczyny w postaci namiętnego całusa. Wywróciliśmy wszyscy oczami i zaczęliśmy się śmiać. Para pokazała nam tylko fucka, co wywołało jeszcze głośniejszy wybuch z naszej strony. W końcu się od siebie odkleili i Snake zadał pytanie, na które chyba wszyscy czekaliśmy.
- To co? Impreza?! (...)

Uśmiechnęłam się do swoich wspomnień. Pamiętam tą imprezę. Na tyle na ile jest to możliwe oczywiście. Ale wiadomo, że najlepiej poznaję się człowieka po spożyciu dużej ilości alkoholu. No to się poznaliśmy. I tak nasza przyjaźń trwa już od 4 miesięcy. Maria nadal jest z Sebastianem i są zajebistą parą, Bolan to mój kompan od gry na basie, Rob to moje słoneczko, z którym się zawsze wydurniam, Snake to koleś, któremu mogę wszystko powiedzieć, a Scotti to chłopak chyba najbliższy mi z nich wszystkich. Popatrzyłam jeszcze po wszystkich. Baz leżał z głową na kolanach śpiącej na siedząco blondynki na kanapie na przeciwko mnie, Bolan spał w fotelu z otwartymi ustami po mojej lewej, Snake na podłodze, a Rob w fotelu po prawej. A ja z Hillem na kanapie. Tak w ogóle to przypomniało mi się, że miał mnie uczyć grać na elektryku. Muszę mu o tym przypomnieć. Ale to później. Teraz wracam do krainy Morfeusza.